April

Summer

A ten jest dla was wszystkich

Wieczna inna miłość

Miłość nie zawsze się spełnia.

- Josh... - powiedziałam.
- Będę prosił tak długo aż nie powiesz tak - ostrzegł.
Westchnęłam, pokręciłam głową i spojrzałam na niego z uśmiechem.
- Bardzo chcę powiedzieć tak - zapewniłam go.
- Więc powiedz tak - poprosił. - Ja dłużej tak bez ciebie nie mogę. Proszę cię zostań, April!
Uśmiechnęłam się do niego.
- Tak - powiedziałam.
- Tak? - upewnił się.
Pokiwałam głową ze łzami szczęścia w oczach.
- Tak! - krzyknął szczęśliwy.
Przygarnął mnie do siebie. Przytulił mnie tak mocno, że nie mogłam oddychać. Ale duch nie umrze drugi raz.
- April - szepnął i pogładził mnie po policzku. Potem podszedł do szklanych drzwi prowadzących na balkon i otworzył je.
- Co chcesz zrobić? - zapytałam.
- Jeszcze jedna mała zmiana! - krzyknął, odwrócił się i skoczył. Rozległ się dźwięk alarmu.
Podbiegłam do barierki jak najszybciej. Josh leżał na masce czarnego samochodu. Widziałam tam pełno krwi. Przednia szyba zbiła się, widziałam kawałek szkła wystający mu z szyi. Josh właśnie wychodził ze swojego ciała. Skrzywił się z bólu. Potem spojrzał w górę i uśmiechnął się.
- Teraz jestem taki jak ty! - krzyknął.
- Josh! - krzyknęłam. - Jak odbędzie się twój pogrzeb wrócisz do nieba!
- Poproszę Kerkirę by zesłała mnie z powrotem na ziemię - rzekł.
Z domu wybiegła para ludzi, pewnie rodzice Josha. Zaraz potem jakaś ładna dziewczyna. Pewnie to sistra Josha. Kobiety płakały przytulone do siebie, a mężczyzna cały roztrzęsiony dzwonił pewnie na pogotowie i policję.
- Widzisz co zrobiłeś! - krzyknęłam i skoczyłam z balkonu. Zabolało, ale już nie umrę.
- Ja chcę spędzić wieczność z tobą - powiedział.
Pokręciłam głową.
- Skoro potrafisz poświęcić życie i skrzywdzić rodzinę to raczej nie może być nas - powiedziałam.
Spojrzał na mnie z przerażeniem.
- Ty żartujesz - powiedział.
Pokręciłam głową.
- Żegnaj, Josh - rzekłam, odwróciłam się i poszłam przed siebie.
A może dać mu drugą szanse? W końcu każdy na nią zasługuje. Przebaczenie nie istnieje tylko w świecie wampirów, dampirów i Valari, ale ja jestem duchem. Powinnam dać mu drugą szanse.
odwróciłam się i znalazłam Josha siedzącego na ławce przed domem.
- Nie mogę odejść - powiedziałam kręcąc lekko głową. - Za bardzo cię kocham, Josh. Wieczność razem?
Uśmiechnął się do mnie.
- Wieczność razem - powiedział i razem poszliśmy razem do nieba chcąc tam spędzić razem wieczność.

Kilka miesięcy później:

Ja i Josh jesteśmy razem. Możemy dotykać się przez jeden dzień w miesiącu, w czasie pełni. Josh jest teraz duszą, a ja ciągle duchem. Jednak księżyc wpływa tak samo na duchy i dusze. Chodzimy razem do parków w niebie, biegamy po wrzosowiskach z chmur. Ale tylko przez 24 godziny, bo duchy muszą schodzić na ziemię inaczej przestają mieć uczucia. Jednak gdy jesteśmy razem wszyscy nasi przyjaciele próbują nas dogonić, ale nie nadążają za nami. Razem gonimy ciągle wiatr, w czasie pełni tańczymy i cieszymy się naszym dziwacznym życiem. Nawet moi rodzice i brat nie potrafią za nami nadążyć.
Gabe znalazł sobie dziewczynę o imieniu Sarah. Śliczna jasnowłosa dziewczyna o błękitnych oczach. Są razem szczęśliwi. I dobrze. Ja i Gabe jesteśmy tylko przyjaciółmi.
Rodzice Josha i jego siostra ciągle opłakują go, ale zdołali jakoś dojść do siebie. najbardziej opłakiwała go jego siostra, Macy. No cóż. W końcu byli bliźniakami. Jednak, gdy doszła do siebie zaczęła normalne życie.
Charlotte znalazła sobie nowego chłopaka. Była z Joshem, ale w ogóle za nim nie płakała. Chciała dzięki niemu zyskać dobrą reputację. Widziałam ja kilka razy jak udawała, że opłakuje jego śmierć by zyskać uwagę ludzi.
Kobieta, która mnie zabiła z wyrzutów sumienia popełniła samobójstwo. Chelsea (tak miała na imię) błagała mnie o przebaczenie za odebranie mi życia. Wybaczyłam jej. Po co miałam się wściekać skoro jestem teraz taka szczęśliwa?
Albinoska, która zniszczyła moje ciało też robiła sobie wyrzuty. Zadręczała się tym, że odebrała mi nadzieje na szczęście. Jednak nie miała wyboru. Ludzie medium dowiedzieli się iż dostałam drugą szansę na życie. Pewnie mieli układy z duchami. Zagrozili jej, że jeśli nie zniszczy mojego ciała zabiją jej żywe dziecko. Czy mogłam wściekać się za coś takiego?
A ja? Jestem szczęśliwa, ale nie częściej niż raz w miesiącu. Miłość to nie tylko pocałunki itd. To to szczęście kiedy jesteś z osobą, którą kochasz. To przyjaźń między wami. Ta więź, a każda więź jest inna. Często słaba, ale jeśli spotkasz tą jedną jedyną osobę jest tak mocna, że nic nie jest w stanie jej rozerwać. Nasza więź jest właśnie taka. Niezniszczalna. Choć jest mi czasem smutno z tego powodu iż nie możemy się dotknąć obecność Josha wszystko mi wynagradza.
Tak właśnie skończyła się nasza historia. Josh jest moją miłością i moim przyjaciele. Chroni mnie przed smutkiem. Przed samotnością. Przed cierpieniem.
Pamiętajcie, że nawet jeśli nie możecie być z tą jedną jedyną osobą nie poddawajcie się. Może jednak wam się uda. Moja miłość do Josha może i nie jest do końca spełniona, ale mimo wszystko jesteśmy ze sobą na zawsze, a to nam wystarcza, nie potrzebujemy nic więcej.
I o to właśnie chodzi w prawdziwej miłości.

Dziękuję za wchodzenie na moje opowiadania o duchu dziewczyny i chłopaku innym niż większość jego rówieśników. Dzięki wam pisałam je i miałam wenę. W podziękowaniu opowiem wam pewną historię o duchu i jej najprawdziwszej miłości...